Terapia izotopowa łagodnych chorób tarczycy Warszawa
Terapia izotopowa łagodnych chorób tarczycy I131
Leczenie izotopowe tarczycy jest stosowane w nadczynności tarczycy, w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa, wolu wieloguzkowym i guzach autonomicznych oraz w wolach obojętnych tarczycy dużych rozmiarów. Celem jest leczenie nadczynności tarczycy lub redukcja wielkości wola. Jod terapeutyczny jest podawany doustnie w formie gotowej do połknięcia kapsułki. Dawkę leczniczą izotopu ustala lekarz kwalifikujący indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od rodzaju choroby, wielkości tarczycy (lub guzów autonomicznych) i stopnia gromadzenia izotopu w tarczycy. Leczenie jest jednorazowe, ale w razie konieczności (np. nawrotu nadczynności tarczycy) można je powtarzać – z zachowaniem minimalnego okresu 6 miesięcy pomiędzy kolejnymi dawkami I131.
Wskazania do terapii izotopowej łagodnych chorób tarczycy:
- nadczynność tarczycy w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa
- nadczyność tarczycy w przebiegu wola wieloguzkowego
- gruczolak autonomiczny
- wole guzkowe obojętne dużych rozmiarów
Przed przystąpieniem do leczenia u kobiet w wieku rozrodczym należy wykluczyć ciążę.
Zaleca się wykonanie testu ciążowego w ciągu 3 dni przed podaniem I-131. Test ciążowy można pominąć w przypadku jednoznacznych danych wykluczających ciążę, uzyskanych z wywiadu, potwierdzonych za pomocą pisemnego oświadczenia pacjentki.
Przez 4 miesiące po leczeniu I-131 zaleca się antykoncepcję.
Kwalifikacja do terapii izotopowej łagodnych chorób tarczycy:
Przed każdym zabiegiem leczniczym wykonywanym z podaniem izotopu promieniotwórczego przeprowadzana jest wizyta kwalifikacyjna. Na wizytę należy zgłosić się z aktualnymi wynikami badań hormonalnych (TSH, fT4), usg tarczycy, a w przypadku wola guzkowego także z wynikiem badania biopsyjnego. Podczas wizyty kwalifikacyjnej przeprowadzany jest wywiad, badanie fizykalne i wykonywane jest badanie scyntygraficzne tarczycy. Lekarz specjalista medycyny nuklearnej wyjaśnia przebieg leczenia i w oparciu o wyniki badań dobiera optymalną dawkę radiofarmaceutyku (indywidualnie dla każdego pacjenta). Bardzo ważne jest, aby w trakcie wizyty poinformować lekarza o dotychczas stosowanym leczeniu oraz procedurach medycznych wykonywanych z użyciem środków kontrastowych zawierających jod (np. tomografia komputerowa z kontrastem) i/lub leków o dużej zawartości jodu organicznego (takich jak np. amiodarone).
Jak zapisać się na kwalifikację?
Osobiście, mailowo lub telefonicznie.
Przygotowanie do terapii izotopowej łagodnych chorób tarczycy:
- należy odstawić tyreostatyki (leki blokujące wytwarzanie hormonów tarczycy, takie jak metizol, propycil, thyrozol) na 5 dni przed leczeniem o ile lekarz nie zaleci inaczej
- nie należy przyjmować preparatów z jodem na 2-3 miesiące przed planowanym leczeniem (preparaty wielowitaminowe zawierające jod organiczny, krople do oczu zawierające jod itp.)
- inne leki przyjmować zgodnie z zaleceniami
- przed podaniem radiojodu nie jeść 3 - 4 godziny (można pić wodę)
Przebieg terapii izotopowej łagodnych chorób tarczycy:
- Kapsułkę leczniczą pacjent przyjmuje doustnie popijając wodą, w przychodni, w obecności lekarza.
Zalecenia po terapii izotopowej łagodnych chorób tarczycy:
- nie należy jeść przez 1 godzinę od połknięcia kapsułki z jodem-131
- przez pierwsze 4 dni po leczeniu pić dużo płynów dla przyspieszenia eliminacji niewychwyconego przez tarczycę radiojodu
- leki po terapii izotopowej należy przyjmować ściśle według zaleceń lekarza prowadzącego (rodzaj i dawkowanie leków jest ustalane indywidualnie podczas wizyty lekarskiej)
- spać w osobnym pokoju przez 7-14 dni
- ograniczyć do minimum przebywanie w tym samym pokoju z innymi domownikami, zalecane jest zachowanie odległości kilku metrów w stosunku do dzieci i kobiet w ciąży w ciągu 4-6 tygodni od leczenia
- bieliznę osobistą i pościelową należy prać oddzielnie przez około 4 tygodnie po leczeniu
- po przeprowadzonym leczeniu, w wyznaczonym terminie należy zgłosić się na wizytę kontrolną
Po podaniu I131 możliwe jest zastosowanie każdego innego rodzaju leczenia – farmakologicznego czy operacyjnego.
Jedynym trwałym ubocznym efektem leczenia może być niedoczynność tarczycy.
